Anty-komunistyczna opozycja, ostatnio skupiona w PiS i wokół tego ugrupowania, od wielu lat podejmuje próby pogłębienia antykomunistycznej Rewolucji Solidarności, działając w trudnych warunkach postkomunizmu, który czerpie z zasobów zgromadzonych przez ludzi starego reżimu, w schyłkowych latach jego istnienia. Dotyczy to zarówno gospodarki, polityki, a także - i przede wszystkim - mediów.
Mimo ogromnego osłabienia post-solidarnościowej opozycji, m.in. Katastrofą Smoleńską, w której zginęła poważna część jej elity, stara się ona, z coraz większym skutkiem, realizować swe strategiczne, pro-narodowe cele.
Jednakże "po złej stronie mocy" podejmowane są dość konsekwentne i skuteczne dywersyjne działania, odciągające z szeregów realnej opozycji mniejsze lub większe ugrupowania przeciwników systemu III RP, opartego na hegemonii ugrupowań post-komunistycznych, miejskich i wiejskich. Pojawiają się one w okresach takich czy innych wyborów i kojarzą się z takimi nazwiskami, jak Tymiński, Lepper, Palikot czy Korwin-Mikke; obniżają one szanse zwycięstwa realnej opozycji spod znaku Prawa i Sprawiedliwości.
Stąd moje pytanie sformułowane w tytule notki: czy jeszcze raz nie mamy do czynienia z podobnym zjawiskiem, bez względu na intencje zwolenników i uczestników Ruchu Kukiza?
Jeśli w obecnej sytuacji nie poprą oni - oraz ich Przywódca - realnej opozycji skupionej wokół Andrzeja Dudy, Prawa i Sprawiedliwości oraz współdziałających z nimi ugrupowań - to obiektywnie staną się oni sojusznikami PBK, Platformy Obywatelskiej i systemu III RP, konserwując go na kolejne 5 lat.
Nawet ewentualne wejście ugrupowania Kukiza do Parlamentu w jesiennych wyborach, na przyzwoitym poziomie 15-20%, niewiele tu zmieni! Nie zmieni istoty i tożsamości systemu III RP.
Spójrzcie prawdzie w oczy, Drodzy Oburzeni!
